Christmas Eve

24 December 2006, 6.20 in de avond en zit achter mijn laptop, classic FM luisterend, in het Security Operation Center. Net heeft de koelkast besloten om het vriesgedeelde te gaan ontdooien, zat dus even met een kleine overstroming. Een hoop handdoekkies heeft de overvloedige watermassa's gestelpt en hopelijk gaat dit oude ding zijn werk weer doen en het ijsvormingsproces weer in werking laten treden. En dit zal waarschijnlijk wel het enige zijn wat enige actie van mij verwacht, namelijk alle vluchten voor vanavond zijn gecancelled, Hoera voor North West Airlines. Zittend hier op kerstavond, met nog wat maintenance lui en the tower. Mijn eerste kerstavond hier in Canada, geen sneeuw zittende alleen in de main terminal. Is eens wat nieuws ;-) Hoe ga je de tijd volmaken tot half 12? Niet zo moeilijk, heb namelijk The lord of the rings "The Two Towers" hier liggen. Een lange film die het grootste gedeelte van de avond voor me zal vullen. Toch wel makkelijk zo'n laptop, anders zou het wel erg boring zijn. Voor de meeste Canadezen zal het ook wel een wat vreemde kerstavond zijn, namelijk er is geen sneeuw te vinden in een groot deel van Canada, zelfs de temperaturen zijn net boven nul. Iedereen kijkt volverwachting naar de lucht met de wens dat er morgen wat sneeuw zal vallen, een korreltje is al genoeg als het maar valt. Volgens Caro zal dat dan ook wel gebeuren LOL. Volgens haar bestaan er namelijk in Canada geen kerstmissen zonder sneeuw. Okay zegt ze dan behlave die eene in 1994. Maar dat was een echte uitzondering. We zullen wel zien wat het wordt. Morgen vroeg zullen de meiden op een onchristelijk tijdstip in de slaapkamer staan met de zeurende vraag of we eindelijk eens op willen staan en de kerstkadootjes uitpakken. We moeten het wel doen, want de opa's, oma's en "natuurlijk vader" hebben het hele kerstprogramma op hun kop gezet. Namelijk ze gaan eerst rond het middag uur naar Caro's ouders waar ze dan een paar uur later worden op gehaald door een "vader" waar ze daar verder gaan met kerstvieren. Hoe en wat verder is mij niet helemaal duidelijk, maar ze zoeken dan maar uit. Caro en ik gaan naar haar ouders waar we dan met ons 5-en (ja ook Rob) onze kerst gaan doen. Dus alles overdenkend een vreemde kerstavond en kerst. Hoe kan het ook anders bij ons, wel eens iets normaals gezien of gelezen :-D.



Vanuit een groen en warm Canada een goed, en volgens Caro waarschijnlijk toch een wit, Kerstfeest toegwenst!!!!





PS het is een tekening van het oude stadhuis van Kitchener in de kersttijd.

Der is er een jarig...hoera enz. je weet wel

Het is 17 december 2006, in Nederland al een tijdje, maar hier is het pas 28 minuten over 12 's-nachts. Ke, 17 december iets speciaals? Men vader is jarig, volgens mij wordt hij 74 jaar. Als je ruim 6000 kilometer van elkaar af zit is het wel speciaal. Je gaat niet zomaar even op bezoek en drink een bak "te sterke koffie" en waarschijnlijk een stuk slagroom gebak. Daarna een stukkie kaas en een chocolaatje ;-). Nu ik hier al wat jaartjes aan de overkant van de plas zit, 5 jaar, is het volgens mij maar 1 keer gelukt om er op 17 december te zijn. Ook voor zijn "nieuwe" kleinkinderen is het wat vreemd om een "extra" opa te hebben die zo ver weg zit. Ze hebben hem dan wel meerdere malen gezien, maar het blijft iets wat ver weg is en niet echt de "familieband" maakt. Eigenlijk wel jammer, voor mij zijn Nicole en Ashley mijn kids, alleen het is nogal moeilijk voor hen en waarschijnlijk ook voor men pa om een relatie te hebben als opa en kleinkinderen. Ook al leven we in een tijd van razend snelle internetlijnen, deze kunnen we niet gebruiken voor hechte familie-relaties. Dagen zoals verjaardagen en kerst zijn voor beiden kanten van de atlantische oceaan wat vreemde dagen. Ja ik weet het, het is een hoop gemijmer, maar wel waar.
Maar toch PA, van harte met je 74ste verjaardag!!! en hopelijk mogen we je volgend jaar hier zien, zodat we met zijn allen de verjaardag en kerst, in de zomer of zo, nog eens kunnen inhalen. Geniet van de tijd die je hebt en maakt er iets moois van. Liefs van Ash, Nicole, Caro en Mar.

Waar is die kuil nu eigenlijk ?!

Ik heb het de hele tijd over onze kuil, je hebt filmpjes gezien, luchtfoto's maar bestaat het eigenlijk wel echt. Ke, heb vandaag de camera maar eens meegnomen en heb wat foto's van de woonwijk, in aanbouw, gemaakt. Als eerste zie je de entrance van de wijk, moet zeggen ziet er welkom achtig uit. Dan ff de straat gaan zoeken, ah daar is een straatnaambordje, yep, Sophia Cresent. Dan maar eens op zoek naar lot nummer 106. Ook geen probleem, gevonden en ja daar is de kuil dan uiteindelijk. Echt een kuil met modder en zand, staal, isolatiemateriaal en een leuke vijver. Ik zie dat wel al gratis hout hebben om later een fench te bouwen lol, scheelt weer in de wallet. Wat we nog wel moeten gaan doen is de "SOLD" sticker op het bord gaan plakken. Daar wachten we nog even mee todat we misschien nog een zonneke krijgen en iedereen thuis is zodat we dat met zijn allen kunnen gaan doen. Net zo gezellig. Echter hadden we geen tijd voor heb hem dus op de 22 december er even opgeplakt ;-)

Luchtfoto's van onze nieuwe kuil

Het was even zoeken op het internet maar heb wat luchtfoto's gevonden van de plaats waar ons nieuwe huis gaat komen. Op de eerste foto kan je Sophia cresent herkennen, de lus rechts onder op de foto. Nu dus nog een grote zandvlakte maar het zal niet zolang meer duren dat er daadwerkelijk een gat in de grond gaat komen. Deze foto's zijn al wat ouder (april 2006). Er staan nu al wat meer huizen in de cresent. Om precies te zien waar ons huis komt gaan we naar de tweede foto. Rechtsbeneden zie je lot nummer 106 dat is onze plek. Als er wat beweging gaat komen in de bouw zal ik wel meer foto's op de blog plaatsen. Afgelopen middag hebben we de kleuren, keuken en vloerbedekking enz. vastgelegd. Zelfs hebben we de kleuren van de buitenkant zelf kunnen bepalen. Wel grappig eigenlijk. In Nederland moet je het maar pakken zoals de bouwer het heeft vastgesteld en je krijgt ook nog eens een leeg huis. Hier is de hele stoffering, keuken, badkamers meegenomen in de koop van het huis. De laatste foto laat de omgeving zien. Zoals je ziet hebben we aardig wat groen om ons heen. Ten noorden van ons het je Huron Park. Dit park is beschermd en zal er altijd blijven. Bossen, een meer en allerlij diersoorten kan je er vinden. En Pepper zal het daar ook wel fantastisch gaan vinden. Hij kan er flink rondrennen en voor ons is het ook nog eens een goeie lichaamsbeweging. Zeker als je zuidelijjker gaan wandelen. Daar zijn namelijk onze "Limburgse heuvels"

Zomaar een dag

De verjaardag van Sinterklaas is hier zonder veel bombarie voorbij gegaan. Of beter, we hebben er helemaal niks aangedaan. Een gewone normale woensdag, mijn vrije dag. Ook Caro was vrij vandaag, zo hebben wat dingen kunnen doen. Als eerste stond ik pas rond een uur of tien op. Het vele wandelen in the Mall in Cambridge, zorgt voor een goeie vermoeidheid maar ook het kwijtraken van overtollige kilo's :-D. Tot een uur of 1 hebben we niks zitten doen, wat luieren, tv kijken en dat was het wel. Heb Ashley naar de Bieb gebracht, van waar uit ze gaat werken in de fotozaak van haar opa. Caro en ik hadden ook nog iets leuks. Pepper moest namelijk naar zijn jaarlijkse afspraak met de Vet. Altijd gezellig. Eerst al de autorit, welke normaal altijd een hoop gehijg van pepper laat horen. En een hoop van zijn haar, welke door de stress door de hele van vliegt. Echter deze keer waren we nogal verbaasd. Pepper hielt zich redelijk rustig en zonder veel haar verlies kwamen we bij de Vet aan. Het volgende speciale level. Ook hier viel het allemaal best mee. Peps was redelijk rustig, zelfs de spuiten voelde hij niet eens. Hij had alleen moeite met de thermometer. Heb jij graag zo'n ding in je achterste? Nee toch? Na peps thuis te hebben afgeleverd zijn we Nicole gaan ophalen bij haar school. Daarna doorgereden naar de bouwplaats, waar we nog een stuk koopkontrakt moesten ophalen. de snelle lezers onder ons hebben misschien bemerkt dat we heel snel zijn verhuisd van naar 70 naar 68 Sophia cresent. Om één of andere redenen voelde Caro zich meer thuis met de vordeur rechts dan links. Het wisselen gaat hier makkelijk zo dat we afgelopen zaterdag dit reeds gedaan hadden. Ook hebben we toen ff een dieper bad besteld in plaats van zo', baby badje wat ze hier aan deze kant van de oceaan "normaal" noemen. Ook hebben we Nicole laten zien waar het huis gaat komen. Thuis aangekomen kon ik mijn parkeerplaats niet meer vinden, het sneeuwt hier namelijk. Verder hebben we de Design store op het programma staan voor vandaag. We gaan eens kijken welke kleuren we willen voor de stenen, muren, vloerbedekking en al dat spul wat een huis nu eenmaal heeft. Tussendoor eten we denk ik ook nog wat. Als we dan uiteindelijk ons kunnen gaan planten op de bank, staat er een DVD op ons te wachten. Je ziet wel, we staan/zitten/liggen niet echt vaak stil, altijd wel wat te doen hier. Maar wel gvezellie :-D. Oohh bij Chicopee draaien de sneeuwmakers al een hele week en met deze echte sneeuw erbij zal het aanstaande zaterdag een goede opening van het seizoen worden.

PS De foto laat één van de pistes zien.

Christmas tree

1 december, het is guur buiten, de wind loeit en geselt bomen en vuilniskratten. Hier en daar zie je de sneeuw door het licht van de straatlantaarns gaan, echt weer om een kerstboom op te tuigen. Dat dachten Ashley en haar vriendin Kristel ook. In optocht naar de basement om al de kratten met kerstspul op te halen. Nicole vond het ook wel wat, na een paar tellen stond ze met haar nieuwsgierige neus al in de dozen te rommelen, Ook de doos met de kerstboom is snel gevonden en Kristel samen met Nicole proberen het ding in elkaar te zetten, een heus kerstpakket. Het lukt ze om alle delen aan elkaar te krijgen en zelfs lukt het ze om wat licht in de boom aan te zetten. Ook al hebben ze pa nodig om alles in een super gezellig licht te krijgen, je weet wel stekkers in de goeie stekkerdoos en dat soort spul. Ook Kitty vind het allemaal wel zeer interressant, vooral de doos waar de boom in heeft gezeten is een favoriet van hem. Al snel neemt hij, beter gezegd kraakt hij de doos en maakt het zijn verblijfplaats. Het lukt de ladys zelfs om de kerstengel op de boom te plaatsen en jawel zelfs de kleuren komen uit haar vleugels waaieren. Een geslaagd project. voor de ladys. Niet voor mom want die ziet de grote ravage die is achtergebleven, half lege dozen door het hele huis verspreid, kisten in elke hoek, en wat niet meer. Dat wordt dus een ruimdag morgen. ;-)De ruimdag is goed verlopen lol. Alles ziet er kerstig uit zelfs de wc en plekken waar je anders nooit komt hebben een kerstdecoratie. Wel grappig een kerstman die naar je zit te kijken als je een grote hoop in de pot legt ;-)

68 Sophia Cresent

Hier een plaatje van onze nieuwe buurt. We gaan wonen in de Sophia Cresent, zowat helemaal onderaan het plaatje. Als je een vergrootglas hebt zie je Lot 106, dat zijn wij. oftewel 68 Sophia Cresent. Het is net rechtsboven het groene vierkant links onder, lekker makkelijk zoeken lol. We reden er vandaag er langs en het was nu alleen nog een hoop zand. Als alles goed is wordt het huis in de maand mei 2007 opgeleverd. Bouwen kunnen ze wel, van zand tot huis in 6 maanden. En hoeraaaa, we hebben airconditioning!!!!

Ships X-mas komt er ook al weer aan.

Kerstperikelen


Was het al weer vergeten dat Christmas er al weer bijna aankomt, nog een maandje en dan is het al weer zover. Dus de kids weer jengelen we moeten de lampjes buiten hangen. Zo gezegd zo gedaan, hele kilometers snoer uit de basement gesleept en getest. Wat inhield dat we de helft weer hebben kunnen weggooien LOL. maar oké we hielden er nog wat over om de stroomrekening met 100% te laten stijgen.
Met de gehele bunch hebben we de zooi buiten gehangen en ze doen het ook nog.
Ash zei, we zijn nog niet klaar we moeten er nog meer hangen, we zien wel .
Zelfs pepper vond het trouwens we komisch allemaal, op de foto zie je hem lachen :-D
wat me opvalt nu ik de foto's zie, er is er geen een bij waar ze aan zijn whahaha. Zal later in de avond er een van maken en dan zie je het resultaat. houdoe!

Heuvelachtig, Dakota, Huron Village...een eigen huis

Velen van ons zijn blij met een eigen huis, boompje, je weet wel. Zelfs ik moet bekennen dat het een punt hoog op de prioriteiten lijst is. En ik niet alleen Caro heeft het zeker op nr 1 staan. Ik ben zeker al 5 jaar bezig om alle web-sites van Kitchener, voor wat betreft huizen door te ploegen. De smaak, soort huis, of wat dan ook is al 1000x veranderd. sinds vorige week zijn we wat direkter gaan kijken naar wat we willen en wanneer. En oeps alles ging op eens in een stroomversnelling. We zijn vorige week naar wat nieuwe townhouses gaan kijken maar dat was of te kleine slaapkamers, geen familyroom, noem maar op. Tot dat we naar een site keken waar wel iets op stond wat alles had wat we wilden. Ze hadden nog net een uurtje open huis dus wij de auto gepakt en naar Huron Village geraced. Huron Village is een nieuwbouw wijk helemaal aan de rand van Kitchener. Een groot natuurgebied in een golvend terrein. Ik zei nog tegen Caro, sjee het lijkt hier op Zuid-Limburg. voordeel vind Zuid-Limburg wel mooi :-) Zal later wel wat foto's van de omgeving op de blog plaatsen. Ke, dus vorige week op weg om het huis van binnen te gaan bekijken. Zoals je op het kleine fototje kan zien is het een 2-onder-een-kap. Ze noemen dat hier een semi-detached. Zo'n 1500 sqft. Het eerste wat opvalt is de hele grote garage. Is een dubbele, kan je tenminste wat kwijt en je hebt genoeg drive way waar bezoekers kunnen parkeren, net zo makkelijk. Naar een tour door het huis konden we alleen verbaasd zeggen, ja dit is het. Om jullie ook een beeld te laten zien van het huis kun je op de volgende link klikken en kan je een filmpje zien van het huis. http://www.decorahomes.com/vtour/vt_dakotaLg.htm

Zoals je zag is er een super grote family room, voor de hang partijen voor de tv en kunnen we ook nog eens bezoekers laten pitten. Plus dan is er ook nog de grote basement, nog wel niet ge- finished, maar beetje vloerbedekking er in en hopsa, weer een kamer er bij. Zo dat was de eerste zet. We weten wat we willen. En ja dan komt het volgende je hebt natuurlijk wel een hypotheek nodig (mortgage). Als je Amerikaanse home channels gezien hebt, hangt alles er van af wat banken of financieringsinstellingen er van vinden. Maar gelukkig hebben we er een gevonden die zo gek is om ons een mortgage te verstrekken. LOL Toen we dat Donderdag hoorde zijn we meteen naar de designwinkel gegaan. Oh ja, een design winkel is de winkel van het bouwbedrijf waar je alle kleuren, hout, keukens, washer, drye, koelkast enz. kan uitzoeken, ook lampen, alles, alles. En natuutlijk wordt je helemaal dood gegooid met upgrades. Belangrijk is dat je voor jezelf een bedrag vaststeld voor de upgrades ;-). Maar daar komken we wel uit, we hebben een verlanglijstje op de computer gezet met wat we willen en daarna kijken we wel wat kan. Dat gaat vanavond allemaal gebeuren. Morgen is dan het moment dat we daadwerkelijk een offer gaan uitbrengen, wat men een nieuwbouw huis eigenlijk inhoudt, gewoon een koopkontrakt tekenen, met alle upgrades er bij.

Zo zie je alles kan in een stroomversnelling geraken en heb je opeens een huis! Niet meteen, maar in april/mei volgend jaar. Dan zal het klaar zijn. Dat wordt dus weer verhuizen, zal eens kijken over Reggie en Peter tijd hebben om in een U-Haul rond te rijden, whahahah grapje.

We zijn er allemaal blij mee dat we nu al naar ons eigen huisje kunnen, inclusief tuin voor pepper en kitty!. Wordt vervolgd.

Poppy and Remembrance

Vandaag lag er een envelopje in de bus met daarin twee poppies. Of te wel een klaproos. De Poppy is voor de Canadezen en inwoners van de andere Commenwealth landen een symbool van herdenking. Op 11 november, Remembrance day, worden in de Commenwealth alle gevallen herdacht van alle oorlogen. De poppy wordt dan fier gedragen op je jas. De oorsprong van de poppy is te vinden in de Eerste Wereldoorlog. Het enige wat nog groeide op de slagvelden in Belgie en Frankrijk was de klaproos. De enige bloem de vele graven sierde in die tijd. Lieutenant-Colonel John McCrae , geboren in Guelph, hier niet ver vandaan, maakt de poppie beroemd met zijn:


IN FLANDERS FIELDS

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard the guns below

We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe: To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.

If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.

John McCrae


Het hele verhaal kan je lezen op de navolgende site (in het Engels) http://www.legion.ca/asp/docs/rempoppy/allabout_e.asp#lapel

Als je in de buurt van Ieper, Belgie woon is het aan te raden om in deze tijd van het jaar een bezoek te brengen aan die stad in Belgie. Hier vonden de gruwelijkste gevechten plaats in de Eerste Wereldoorlog. De streek waar McCrae zijn gedicht schreef. Als je daar door de omgeving, begraafplaatsen en loopgraven loopt, krijg je een beetje het gevoel wat de soldaten, aan beide kanten, daar doormaakte. Ik heb een van de poppies uit het envelopje genomen en op mijn uniformjas gestoken. Ook als is het allemaal zo lang geleden onstaan, maar jammer genoeg zijn we nog steeds in oorlog met iedereen en nog wat zodat we moeten blijven herinneren aan war er gebeurt en nog steeds plaatsvindt. Zeker als Nederlander is het een goed iets om op 11 november even stil te staan en te denken aan die Canadezen die ons land toen voor het grootste deel hebben bevrijd. Mocht je waardan ook, in deze maanden, iemand met een poppie op zijn jas zien rond lopen, sta dan even stil en herdenk de gevallenen.

Rainy day in Georgia...... uh Kitchener

Het is echt herfst, de bladeren worden door de wind door de lucht geblazen om uiteindelijk te landen in een grote stapel van bondgekleurde bladeren. De geur die er uit komt doet me altijd denken aan de bossen rond de Loons en Drunense duinen, een rottende geur met dat toch echte lekkere herfst aroma. De regen komt met bakken uit de lucht, putten verstoppende zodat er hier en daar een nieuw beekje ontstaat. Dat beekje zorgt er dan weer voor de alle bladerhopen worden ontrafelt door het stromende water. Grote Meaple Leaves zachtjes dobberend door het stille landschap vroeg in de morgen. moet namelijk gaan werken en heb de hond net door de drizzle uitgelaten. En ja zondag is in deze stille, regenachtige, bondgekleurde morgen gewoon een werkdag. Herfst.... mijn mooiste jaargetijde, het zal niet zolang meer duren of vadertje winter zal zijn lange neus laten zien en zorgen van koude nachten, waar je een extra deken nodig hebt. Een dik sneeuywtapijt, waar de hond zo lekker door heen woelt. Maar, eerst nog even genieten van die heerlijke herfst......

The new HARDWARE

Zoals jullie in de vorige blog hebben kunnen lezen en zien ben ik eindelijk overgegaan van een alpine board naar een allroundboard met soft boots en bindings. Een hele stap lol. Maar ja je mot wel als Burton geen Alpine boards meer maakt. Wat is het uiteindelijk geworden: Als eerste het Board. Een Burton KING (167) Waarom deze? Het had iets Nederlands. Als je snel kijkt denk je dat het een board met "Heiniken" logo is :-D en het is de enige die voldoet aan het allrounde en gewicht welke het moet dragen, ben namelijk geen smal menneke meer ;-)

Daar moeste natuurlijk ook Bindingen bij. Het is geen Burton geworden maar wel een paar vette! Het is de FLOW flight 4!. De zwarte met rode en grijze accenten. Past bij de kleuren van het board, het oog wil namelijk ook wat LOL.

En dan de schoenen nog, nog niet thuis maar al wel diegene uitgezocht die het moeten worden wel weer de Burton's. Het is de Burton Ruler

Volgens mij wel een lekkere schoen met voldoende steun om carvend de bocht rond te gaan :-D. We zullen het wel zien als ik deze zomer water regelmatig op Chicopee te vinden zal zijn. De plaatselijk skibult van Kitchener. http://www.skichicopee.com/

<>

Ontario Yours To Discover

Ontario Yours To Discover (license plate) is een zeer slimme zet en goede naam voor Ontario. Ontario kent vele gezichten. Zijn het meren, heuvels, landerijen, bossen, we hebben ze allemaal. Soms zie je die combinatie ook!!. Afgelopen weekend was zo'n gebeurtenis. Carolien en ik waren samen een weekendje weg, richting Collingwood. Om precies te zijn naar de "Rockies" van Ontario super mooi "wintersportgebied" zo'n 150 kilometer Noord-Oost van Kitchener. En mijn laatste blog kon je al lezen dat het nogal winters was en onderweg waren de sneeuw en hagelbuien al om aanwezig. Maar de natuur en het natuurgeweld waren fantastisch om te zien en te voelen.


Hiernaast een van die wondermooie foto's, dank je wel schat!, van de route richting collingwood. De mooie wolkenlucht, herfstkleuren en boerderijen met de vaak de in het oogspringende kleuren van de daken. Je ziet aan de bomen in de voorgrond dat er een aardig windje stond. De hele route er naar toe werd afgewisseld met sneeuw, hagel, regen, wind, fantiastisch mooie vergezichten, alle herfstkleuren in een tel, echt als je van natuur houdt en toch een keer in de herfst in Ontario bent is het zeker de moeite waard om door het central gedeelte van Ontario rond te toeren. De veelheid van natuurschoon kan je voelen en ruiken. Een aanrader!
Caro en ik hadden een kamer geboekt in een hotel in Blue Mountain, een ech ski dorp. Moet zeggen zag er zeer gelikt uit en het was er super gezellig. Als je er eens ben is de Ierse pub een aanrader, ze hebben lekker rood bier, waar we na 2 van die bullen al aardig vrolijk van waren geworden. :-D Als je in de luxe Franse, Zwiterse, Amerikaanse of Canadese ski-gebieden bent geweest kan je wel een voorsteling maken hoe Blue Mountain er uit ziet. Jet heeft een gezellige binnenplaats en met cafe'tjes, restaurants en winkeltjes, het is er goed toeven.
En natuurliijk voor de sportievelingen onder ons het is er waarschijnlijk fantastisch skien en snowboarden, er zijn een tig tal pistes die er uitdagend bij liggen. Ze zullen me zeker een keer terug vinden op deze berg. Zeker alleen al om mijn nieuwe snowboard uit te proberen wat ik kocht omdat Caro me overhaalde om dit te doen lol;-) hier een foto van de trotse bezitter van een nieuw board een "Burton" natuurlijk. Na de aankoop moest er natuurlijk ff worden uitgerust, of kwam het door het bier... kweet ut nie, maar het zat wel lekker in dat stoeltje.!













De volgende dag, mooi weer, zon en soms wat hagel, zijn we in de omgeving gaan rond touren en kwamen we fantastische mooie vergezichten tegen. Op deze foto zie je de mooie gekleurde heuvels en Lake Huron of hoe het ook hete mag op de achtergrond. Hier stonden we zowat op het hoogste punt van de omgeving. op een grote rots waar ooit indianen hun woongebied hadden. De beelden spreken voor zich je zou bijna zelf een indiaan willen zijn en rondstruinen in de omgeving. Alleen kan behoorlijk koud zijn daar ze hadden zelf een eigen vrieskist! Maar wel een zeer leuk gebied om eens te bezoeken. je kunt meer over de indianen, caves vinden op de volgende site www.sceniccaves.com .




We hebben een prima weekend saampjes gehad lekker als je the kids eens thuis kan laten ;-) een hint voor andere lol.

Caro is altijd zo in de weer met het maken van de foto's dat ze er zelf bijna nooit op staat. Dus ff de camera gepakt en haar op de gevoelige plaat gezet. Leuke combinatie dat rose met de hersftkleuren ;-)

White out, Krabben en Kouwe klauwe!! 12 oktober 2006

Wat was er ook al weer met Canada, lag dat land niet ergens aan de poolcircle. Land van meren, bossen, moose en .....dat witte spul....sneeuw!!! Yep, sneeuw, grote vlokken dwarrelend in de lucht. Je kent het wel de neerslag voor het winterseizoen. Gelukkig is het nu nog herfst hier..... Niet dus, gisteren 12 oktober, was het al raak. rond een uur of vier in de middag werden we overvallen door een super grote grijze wolk die dacht laat ik in de Region of Waterloo de eerste sneeuw van dit jaar dumpen. En ja, genieten was het zeker. De sneeuwval was op een bepaald moment zo hevig dat je geen hand voor ogen meer kon zien. Bijgaand een foto van gisteren tijdens de sneeuwstorm in Kitchener. De winter is wat te vroeg voor de meeste hier, het chagerijnengezicht voor de wintermaanden is al vroeg uit de kast gehaald. En dat niet alleen, gisteren toen ik om 10 uur 's avond klaar was met men werk en naar de Van liep kon ik meteen aan het werk, de sneeuw was veranderd in ijs en kon beginnen met de eerste krabbeurt, alleen ik had geen krabber, een folder deed het goede werk voor mij. En koud was het deze ochtend nog steeds, de hond uit laten zonder handschoenen is geen pretje. Het vroor nog steeds en het fijne kouwe klauwe!!. Kijk niet achter me en zie dat de zon weer is gaan schijnen, met een mooi licht en kleurenspel door de verkleurde boombladeren met hier en daar nog een witte herinnering aan de wervelende sneeuwstorm van gisteren. Toch wel mooi, die natuur.......

24 uurs Economie....

Kan me herinneren de koopzondagen, wow dat was me wat, winkelen op zondag, voor de consument iets fantastisch maar voor het verkooppersoneel een ramp. Nog steeds daar in het Nederlandse... werken op zondag? alleen als het niet anders kan. Geen 24 uurs economie in Nederland!! Ik ben al een hele tijd anders gewend. Toen ik nog in de States woonde en dacht ships wat vergeten te kopen, ff op zondag naar de winkel. Of 's-nachts om drie uur wakker worden en .. oh ja de melk vergeten, ff naar de supermarkt om de hoek. Wel lekker makkelijk he. Maar het heeft natuurlijk ook zijn keerzijde. Caro en ik proberen onze diensten zo veel mogelijk op elkaar aan te sluiten, dat we elkaar nog eens zien;-) Caro is meestal op zondag vrij, ik dus nooit LOL. Ik werk namelijk ook op zaterdag en zondag van 14.00 tot 23.30. En doordeweeks kan ik kiezen op welke dagen en meestal wel van hoelaat tot hoelaat, maar je kan er op rekenen dat er altijd wel een shift tot 22.00 uur tussen zit. Caro is normaliter rond 18.00 thuis, behalve op donderdag en vrijdag dan is het 20.00. Op een of andere manier passen we alles hier wel in elkaar. En we zijn de feetsdagen samen wel vrij en die vallen altijd op een maandag. Vakantiedagen? Whahahah volgens mij hebben Caro en ik er allebij GEEN!. Pas naar 12 maanden werken krijg je de eerste 5 en als je langer weg wilt moet je die dagen maar nemen maar krijg je niet betaald. Zo zie je dat een 24 uur economie zijn goede en kwade kanten heeft. Maar het went wel en kan er daarom 's- morgens een stukje over in mijn blog schrijven. Begin vandaag om 14.00 en ben om 22.00 thuis. :-D Houdoe!

YKF = Region of Waterloo International Airport

Voor diegene die willen weten hoe mijn werkplek er uit ziet en er naar toe willen vliegen in hun eigen vliegtuigje, bij deze de link ;-)

www.waterlooairport.ca

The fall is coming.....

Je kan het ruiken, de herfst is langzaam de de zomer aan het verdrijven. Je merkt het als je 's= morgens over de vlakte probeert te kijken die compleet gevuld is met dikke mist. Op het gras waar je staat zie je de eerste paddestoelen verschijnen en je ruikt de muffe geur die er bij hoort. De temperaturen die afgelopen zomer ruim boven de 35 stegen gaan langzaam naar beneden om opeens beneden de 10 te komen. De nachten worden al kouder, geen zweetpartijen meer achter de pc, in je bed. De frisse geuren van fall zwerven door de lucht. Zittend op het deckkie zie je de kleuren van de bladeren om je heen langzaam verkleuren van diep groen bruin in het zachte geel rood bruin. De komende weken zal deze kleurenpracht compleet worden je adem stokken en kan je genieten van de mooie glooiende heuvels met deze prachtige herfstdeken. Fall, een hele mooie tijd hier in het zuid westen van Ontario. Deze kleurenpracht is ook een teken van gezelligheid, thanksgivingday komt er weer aan, eten van de spijzen van het rijke boeren menonieten land, met familie of vrienden, gezelligheid is troef. Ja, de eerste volle herfst voor mij in dit land van natuur en verandering. Zal er zeker van genieten, die geuren en kleuren die natuur kracht in volle bloei.

Wat foto's van de omgeving

Op dit kaartje kan je zien waar Kitchener ligt, Tussen de grote meren, op een schiereiland.

Kitchener ligt in de provincie Ontario, een groot deel van de 39 mil inwoners wonen in de provincie. De hoofdstad van Ontatio is Toronto, een ruim uurtje rijden van hier. In Ontario ligt ook de Hoofdstad van Canada, Ottawa, zo'n 6 uurtjes hier vandaan.


Het stadhuis van Kitchener is super modern, terwijl de rest van het centrum redelijk oud is te noemen, er staan nog veel gebouwen en fabrieken uit de 19de eeuw. Kitchener was eerst genaamd Berlin. Echter in 1917 kwam die naam niet zo goed uit en is de naam veranderd in Kitchener, naar de gelijknamige Generaal, die niet zo netjes was in Zuid-Afrika. De toren met de vlag er op staat nu in het Victoriapark, vlakbij waar wij wonen. Het is de oude klokkentoren van het "oude" stadhuis wat is afgebroken.


Victoriapark, is een mooi aangelegd park in het centrum van Kitchener. Je vind er fantastische waterpartijen bruggen en doorkijkjes. Ook een tal van monumenten zijn er vinden die verwijzen naar de geschiedenis van Kitchener. De eerste bezoekers van het park waren indianen die rond 1780 door deze streek trokken. Een Plaquette herinnert hieraan. Het park kent al vele voetstappen van mij. Loop namelijk minimaal 1x per dag met Peps door dit park.

Geland in Canada

Het is al een hele tijd dat je van mij gehoord hebt, yep de verteller is verhuisd weet ik waar heen dus zal voortaan zelf gaan schrijven :-D. Ben nu alweer ruim 3 maanden hier in Kitchener, Canada. Ik kan wel zeggen dat alles nu zijn normale gang is geworden. Het familieleven, werk, sociaal leven, hond uitlaten, booschappen doen, de was en af...was. Ben een echte huisman geworden whahahahahah. Je zal wel denken wat is dat daar voor een vreemde foto? Hij is toch in Canada en niet in China? Je hebt gelijk, ik ben in Canada en de foto is genomen op het Internationale vliegveld van de Region of Waterloo in Breslau. Ik ben daar werkzaam als Security Officer/Costumer Service. Op de foto zie je John, Jonh is werkzaam als Canada Boarder Controll Officer, een soort van emmigratie persoon. Regelmatig maken we wat gekke plaatsjes daar. Het is namelijk niet zo'n druk vliegveld dus we moeten de tijd door zien te komen. Zal de komende tijd ff gaan proberen om wat regelmatiger wat tekst te plaatsen.

De huisdieren

Kitty, de huiskat, heeft een andere naam maar Mario vergeet die steeds LOL. Iets met pens..... Kitty is een vetzak eet alles wat hij ziet ook het eten van de hond. Is wel een lui beest behalve als het om vogelstjes gaat die houdt hij wel in de gaten. Is ook goed in het vangen van vleermuizen..... yep echt vleermuizen. Ook maakt hij er een hobby van om de buurt op stelten te zetten, klimt namelijk op het dak en doet net of hij er niet meer af kan komen....wel dus whahahaha.



Pepper............zucht..... een aparte hond dat is het zeker. Mario wilde helemaal geen hond maar op een zeer koude winterdag in februari 2004 zaten er drie vrouwen aan zijn kop te zeuren om een hond te nemen. Nee, nee, nee was zijn antwoord. Drie uur later waren ze onderweg om een hond op te halen, een paar weken oud, bij een boer in de outback van Ontario. En het werd dus Pepper, de te vriendelijk, kinderachtige en smekende hond. Helluuuuuuuup. Hier zie je hem een paar maanden oud.




Hier is Ashley met Pepper aan de wandel. Al weer een paar maanden ouder en ongeduldiger lol. Als je geen wekker hebt heb je altijd nog de hond. Hij weet precies wanner je wakker moet worden en als je een oog open doet ben je al de pineut. Mario is er goed in geworden om zijn ogen dicht te houden.







Pepper zoals hij nu is met een glimlach op zijn face alsof hij je zit uit te lachen en dcenkt" hoe kan ik jullie nu weer in de maling nemen. hoeraa aaa voor Pepper en de vrouwen die liepen te zeuren om dat beest. En ja, Mario denkt dat het nog steeds een verkeerd beslissing was om Pepper op te halen, maar ja wat heb je te vertellen als enige man in een huishouding... Niks.

Trouwfotokus

Mario is op 23 oktober 2004 getrouwd met Caro. De reportage is gemaakt in hun achtertuin ;-) oftewel het stadspark. De herfstkleuren waren vollop aanweig en alles was heel kleurrijk.
Het gezinneke zoals het nu er is. Ashley, Mario, Caro en Nicole! Al de vrienden van Caro en Mario waren aanwezig, zo ook de familie van Mario, Vader, broers, vriendin van een van de broers en kids. Ze waren uit Nederland overgekomen om deze onvergetelijk dag mee te mogen maken.


Foto van Mario en Caro gemaakt in het park. Het park van Kitchener is een fantastisch mooi park met leuke prieeltjes, bruggen bossen striken, beelden en memorials. Een prima plek om te toeven in alle jaar getijden. In de winter is het fijn door de sneeuw heen sjouwen met de hond. die houdt namelijk van sneeuw.




Verder de fotos gemaakt in het Rose Chappel in het stadhuis van Kitchener. Ik denk dat de foto's wel voor zich zelf spreken!