Christmas Eve

24 December 2006, 6.20 in de avond en zit achter mijn laptop, classic FM luisterend, in het Security Operation Center. Net heeft de koelkast besloten om het vriesgedeelde te gaan ontdooien, zat dus even met een kleine overstroming. Een hoop handdoekkies heeft de overvloedige watermassa's gestelpt en hopelijk gaat dit oude ding zijn werk weer doen en het ijsvormingsproces weer in werking laten treden. En dit zal waarschijnlijk wel het enige zijn wat enige actie van mij verwacht, namelijk alle vluchten voor vanavond zijn gecancelled, Hoera voor North West Airlines. Zittend hier op kerstavond, met nog wat maintenance lui en the tower. Mijn eerste kerstavond hier in Canada, geen sneeuw zittende alleen in de main terminal. Is eens wat nieuws ;-) Hoe ga je de tijd volmaken tot half 12? Niet zo moeilijk, heb namelijk The lord of the rings "The Two Towers" hier liggen. Een lange film die het grootste gedeelte van de avond voor me zal vullen. Toch wel makkelijk zo'n laptop, anders zou het wel erg boring zijn. Voor de meeste Canadezen zal het ook wel een wat vreemde kerstavond zijn, namelijk er is geen sneeuw te vinden in een groot deel van Canada, zelfs de temperaturen zijn net boven nul. Iedereen kijkt volverwachting naar de lucht met de wens dat er morgen wat sneeuw zal vallen, een korreltje is al genoeg als het maar valt. Volgens Caro zal dat dan ook wel gebeuren LOL. Volgens haar bestaan er namelijk in Canada geen kerstmissen zonder sneeuw. Okay zegt ze dan behlave die eene in 1994. Maar dat was een echte uitzondering. We zullen wel zien wat het wordt. Morgen vroeg zullen de meiden op een onchristelijk tijdstip in de slaapkamer staan met de zeurende vraag of we eindelijk eens op willen staan en de kerstkadootjes uitpakken. We moeten het wel doen, want de opa's, oma's en "natuurlijk vader" hebben het hele kerstprogramma op hun kop gezet. Namelijk ze gaan eerst rond het middag uur naar Caro's ouders waar ze dan een paar uur later worden op gehaald door een "vader" waar ze daar verder gaan met kerstvieren. Hoe en wat verder is mij niet helemaal duidelijk, maar ze zoeken dan maar uit. Caro en ik gaan naar haar ouders waar we dan met ons 5-en (ja ook Rob) onze kerst gaan doen. Dus alles overdenkend een vreemde kerstavond en kerst. Hoe kan het ook anders bij ons, wel eens iets normaals gezien of gelezen :-D.



Vanuit een groen en warm Canada een goed, en volgens Caro waarschijnlijk toch een wit, Kerstfeest toegwenst!!!!





PS het is een tekening van het oude stadhuis van Kitchener in de kersttijd.

Der is er een jarig...hoera enz. je weet wel

Het is 17 december 2006, in Nederland al een tijdje, maar hier is het pas 28 minuten over 12 's-nachts. Ke, 17 december iets speciaals? Men vader is jarig, volgens mij wordt hij 74 jaar. Als je ruim 6000 kilometer van elkaar af zit is het wel speciaal. Je gaat niet zomaar even op bezoek en drink een bak "te sterke koffie" en waarschijnlijk een stuk slagroom gebak. Daarna een stukkie kaas en een chocolaatje ;-). Nu ik hier al wat jaartjes aan de overkant van de plas zit, 5 jaar, is het volgens mij maar 1 keer gelukt om er op 17 december te zijn. Ook voor zijn "nieuwe" kleinkinderen is het wat vreemd om een "extra" opa te hebben die zo ver weg zit. Ze hebben hem dan wel meerdere malen gezien, maar het blijft iets wat ver weg is en niet echt de "familieband" maakt. Eigenlijk wel jammer, voor mij zijn Nicole en Ashley mijn kids, alleen het is nogal moeilijk voor hen en waarschijnlijk ook voor men pa om een relatie te hebben als opa en kleinkinderen. Ook al leven we in een tijd van razend snelle internetlijnen, deze kunnen we niet gebruiken voor hechte familie-relaties. Dagen zoals verjaardagen en kerst zijn voor beiden kanten van de atlantische oceaan wat vreemde dagen. Ja ik weet het, het is een hoop gemijmer, maar wel waar.
Maar toch PA, van harte met je 74ste verjaardag!!! en hopelijk mogen we je volgend jaar hier zien, zodat we met zijn allen de verjaardag en kerst, in de zomer of zo, nog eens kunnen inhalen. Geniet van de tijd die je hebt en maakt er iets moois van. Liefs van Ash, Nicole, Caro en Mar.

Waar is die kuil nu eigenlijk ?!

Ik heb het de hele tijd over onze kuil, je hebt filmpjes gezien, luchtfoto's maar bestaat het eigenlijk wel echt. Ke, heb vandaag de camera maar eens meegnomen en heb wat foto's van de woonwijk, in aanbouw, gemaakt. Als eerste zie je de entrance van de wijk, moet zeggen ziet er welkom achtig uit. Dan ff de straat gaan zoeken, ah daar is een straatnaambordje, yep, Sophia Cresent. Dan maar eens op zoek naar lot nummer 106. Ook geen probleem, gevonden en ja daar is de kuil dan uiteindelijk. Echt een kuil met modder en zand, staal, isolatiemateriaal en een leuke vijver. Ik zie dat wel al gratis hout hebben om later een fench te bouwen lol, scheelt weer in de wallet. Wat we nog wel moeten gaan doen is de "SOLD" sticker op het bord gaan plakken. Daar wachten we nog even mee todat we misschien nog een zonneke krijgen en iedereen thuis is zodat we dat met zijn allen kunnen gaan doen. Net zo gezellig. Echter hadden we geen tijd voor heb hem dus op de 22 december er even opgeplakt ;-)

Luchtfoto's van onze nieuwe kuil

Het was even zoeken op het internet maar heb wat luchtfoto's gevonden van de plaats waar ons nieuwe huis gaat komen. Op de eerste foto kan je Sophia cresent herkennen, de lus rechts onder op de foto. Nu dus nog een grote zandvlakte maar het zal niet zolang meer duren dat er daadwerkelijk een gat in de grond gaat komen. Deze foto's zijn al wat ouder (april 2006). Er staan nu al wat meer huizen in de cresent. Om precies te zien waar ons huis komt gaan we naar de tweede foto. Rechtsbeneden zie je lot nummer 106 dat is onze plek. Als er wat beweging gaat komen in de bouw zal ik wel meer foto's op de blog plaatsen. Afgelopen middag hebben we de kleuren, keuken en vloerbedekking enz. vastgelegd. Zelfs hebben we de kleuren van de buitenkant zelf kunnen bepalen. Wel grappig eigenlijk. In Nederland moet je het maar pakken zoals de bouwer het heeft vastgesteld en je krijgt ook nog eens een leeg huis. Hier is de hele stoffering, keuken, badkamers meegenomen in de koop van het huis. De laatste foto laat de omgeving zien. Zoals je ziet hebben we aardig wat groen om ons heen. Ten noorden van ons het je Huron Park. Dit park is beschermd en zal er altijd blijven. Bossen, een meer en allerlij diersoorten kan je er vinden. En Pepper zal het daar ook wel fantastisch gaan vinden. Hij kan er flink rondrennen en voor ons is het ook nog eens een goeie lichaamsbeweging. Zeker als je zuidelijjker gaan wandelen. Daar zijn namelijk onze "Limburgse heuvels"

Zomaar een dag

De verjaardag van Sinterklaas is hier zonder veel bombarie voorbij gegaan. Of beter, we hebben er helemaal niks aangedaan. Een gewone normale woensdag, mijn vrije dag. Ook Caro was vrij vandaag, zo hebben wat dingen kunnen doen. Als eerste stond ik pas rond een uur of tien op. Het vele wandelen in the Mall in Cambridge, zorgt voor een goeie vermoeidheid maar ook het kwijtraken van overtollige kilo's :-D. Tot een uur of 1 hebben we niks zitten doen, wat luieren, tv kijken en dat was het wel. Heb Ashley naar de Bieb gebracht, van waar uit ze gaat werken in de fotozaak van haar opa. Caro en ik hadden ook nog iets leuks. Pepper moest namelijk naar zijn jaarlijkse afspraak met de Vet. Altijd gezellig. Eerst al de autorit, welke normaal altijd een hoop gehijg van pepper laat horen. En een hoop van zijn haar, welke door de stress door de hele van vliegt. Echter deze keer waren we nogal verbaasd. Pepper hielt zich redelijk rustig en zonder veel haar verlies kwamen we bij de Vet aan. Het volgende speciale level. Ook hier viel het allemaal best mee. Peps was redelijk rustig, zelfs de spuiten voelde hij niet eens. Hij had alleen moeite met de thermometer. Heb jij graag zo'n ding in je achterste? Nee toch? Na peps thuis te hebben afgeleverd zijn we Nicole gaan ophalen bij haar school. Daarna doorgereden naar de bouwplaats, waar we nog een stuk koopkontrakt moesten ophalen. de snelle lezers onder ons hebben misschien bemerkt dat we heel snel zijn verhuisd van naar 70 naar 68 Sophia cresent. Om één of andere redenen voelde Caro zich meer thuis met de vordeur rechts dan links. Het wisselen gaat hier makkelijk zo dat we afgelopen zaterdag dit reeds gedaan hadden. Ook hebben we toen ff een dieper bad besteld in plaats van zo', baby badje wat ze hier aan deze kant van de oceaan "normaal" noemen. Ook hebben we Nicole laten zien waar het huis gaat komen. Thuis aangekomen kon ik mijn parkeerplaats niet meer vinden, het sneeuwt hier namelijk. Verder hebben we de Design store op het programma staan voor vandaag. We gaan eens kijken welke kleuren we willen voor de stenen, muren, vloerbedekking en al dat spul wat een huis nu eenmaal heeft. Tussendoor eten we denk ik ook nog wat. Als we dan uiteindelijk ons kunnen gaan planten op de bank, staat er een DVD op ons te wachten. Je ziet wel, we staan/zitten/liggen niet echt vaak stil, altijd wel wat te doen hier. Maar wel gvezellie :-D. Oohh bij Chicopee draaien de sneeuwmakers al een hele week en met deze echte sneeuw erbij zal het aanstaande zaterdag een goede opening van het seizoen worden.

PS De foto laat één van de pistes zien.

Christmas tree

1 december, het is guur buiten, de wind loeit en geselt bomen en vuilniskratten. Hier en daar zie je de sneeuw door het licht van de straatlantaarns gaan, echt weer om een kerstboom op te tuigen. Dat dachten Ashley en haar vriendin Kristel ook. In optocht naar de basement om al de kratten met kerstspul op te halen. Nicole vond het ook wel wat, na een paar tellen stond ze met haar nieuwsgierige neus al in de dozen te rommelen, Ook de doos met de kerstboom is snel gevonden en Kristel samen met Nicole proberen het ding in elkaar te zetten, een heus kerstpakket. Het lukt ze om alle delen aan elkaar te krijgen en zelfs lukt het ze om wat licht in de boom aan te zetten. Ook al hebben ze pa nodig om alles in een super gezellig licht te krijgen, je weet wel stekkers in de goeie stekkerdoos en dat soort spul. Ook Kitty vind het allemaal wel zeer interressant, vooral de doos waar de boom in heeft gezeten is een favoriet van hem. Al snel neemt hij, beter gezegd kraakt hij de doos en maakt het zijn verblijfplaats. Het lukt de ladys zelfs om de kerstengel op de boom te plaatsen en jawel zelfs de kleuren komen uit haar vleugels waaieren. Een geslaagd project. voor de ladys. Niet voor mom want die ziet de grote ravage die is achtergebleven, half lege dozen door het hele huis verspreid, kisten in elke hoek, en wat niet meer. Dat wordt dus een ruimdag morgen. ;-)De ruimdag is goed verlopen lol. Alles ziet er kerstig uit zelfs de wc en plekken waar je anders nooit komt hebben een kerstdecoratie. Wel grappig een kerstman die naar je zit te kijken als je een grote hoop in de pot legt ;-)