Het is alweer ruim drie weken geleden dat ik mijn blog heb bijgewerkt. De afgelopen drie weken waren druk, rommelig, de normale werksleur en onvoorziene gebeurtenissen. Ook hadden we zeer gezellige dingen. Al bij al een drukke bedoeling. Ik ben ook nog steeds opzoek naar mijn camera, die ik nog steeds niet heb gevonden. Oké, van vooraf aan. Na het "ontruimen" van Linden Ave was de garage weer net zo vol met dozen en andere zooi, dat er weer geen doorkomen aan was LOL. Door deze reden ben ik maar de legen dozen gaan opruimen en samenbinden om ze bij de recycle te kunnen zetten. Dat was een goeie zet, er is weer wat ruimte intstaan zodat we makkelijker de garage in en uit kunnen. En dat is ook wel nodig, want ze zijn met de fundering begonnen van de set huizen naast ons. Je moet weten dat onze voordeur, meer een zijdeur is en zo raakte we op een dag ons padje naar de zijdeur kwijt, hoeraaa een kuil van ruim 2 meter naast de deur. De oplossing van de bouwer is om er wat planken tegen aan te slaan zodat je er niet af kan vallen. Canadese degelijkheid zullen we maar zeggen. Wij waren niet de enige met dat probleem. Een van de nieuwe buren, Mo, vond het allemaal niet zo grappig. De reden hiervan is dat hij graag de volgende dag wilde gaan verhuizen. zonder de voordeur is het haast onmogelijk om spullen in het huis te krijgen. Mo was dus aardig gestressed. De bouwer had weer een oplossing gevonden. Ze hebben hem aan de achterkant van het huis, bij de slidingdoors, een cemente trap gegeven. Natuurlijk niet de beste oplossing maar een oplossing. Oh ja, hoe leerde we Mo kennen.. Wij zaten, zoals gewoonlijk buiten, op het voetpad, een champagne te drinken, je weet wel openbaar dronkenschap LOL. Mo kwam langs rijden en zag ons zitten en kwam ons vertellen hoe gestressed hij was omdat hij niet kon verhuizen. De dag later, toen ik om 11 PM van mijn werk afkwam en de hond ging lopen, trof ik Mo in een verre staat van wijnproeven aan voor zijn garage ook de andere buurvrouw was daar aangeschoven. Mo vroeg of ik een pilsje wilde, en na een vreugdevolle boringwerkdag, smaakt dat natuurlijk wel. Oeps vergat dat ik de hond bij me had dus die even naar huis gebracht en Caro mee terug genomen. En ja, de Canadsese gezeligheid bestaat. Rond 12 PM wilde Mo ons zijn huis laten zien, wat ook geschieden, en van het een komt het ander, ook het huis van de buurvrouw werd bezocht zoals ook ons huis. Een vreemde stoet mensen met bier- en wijnglazen door de straat, bezig met het bezichtigen van elkanders huizen. Zie je dit ook in Nederland? Na een tijdje, teruggekeerd bij Mo's huis, keek ik eens op mijn klokkie voor de tijd..... Oeps drie AM, moeten we morgen niet werken Caro? Uhh yep, dus maar naar huis gezwalkt... Je ziet drukke avonden en nachten, geen tijd om de blog te schrijven ;-) Ook met de andere beuren en buurtbewoners kennis gemaakt en ze zijn allemaal wel in voor een feestje en gezelligheid, zekers geen slechte keus geweest om hier onze domicilie te vestigen. Wat nog meer, oh ja, het s nog steeds wachten op onze meubelen voor onze great room. Als het goed is komt er wat volgende week, maar goed ook, het zitten op teunstoelen is leuk voor buiten maar niet voor binnen. En we willen als graag voor oktober hebben. Pa, Adriaan, Marianne, Saskia en Margret zullen ons dan met een bezoek vereren. Kunnen ze ook meteen de Canadase vriendelijkheid proeven. Moet zeggen dat het huis en de omgeving me prima bevallen, ook Caro heeft het prima na de zin. Nicole en Ashley volgens mij ook wel, al kunnen ze dat natuurlijk niet zeggen LOL. De animals... Pepper vind het allemaal te gek hier, we laten hem 's-avonds os rennen door de sraten wat hij heerlijk vind en hij luisterd zelfs en wacht op ons. Kitty vind het allemaal maar niks hij kan niet naar buiten en probeert konstant te vluchten, wat hem eenmaalis gelukt, hij was via de zijdeur van de porch afgesprongen in de 2 meter diepe kuil. Kitty had echter met een ding gene rekening gehouden, hij is nogal VET en kon zonder hulp niet meer naar boven komen, hij zit dus flink te janken todat Caro hem hoorde en met een hoop klimwerk de kat heeft gered. AAAAAAAAAAAAAh, de camera is terug. Hoe dat Caro is de hele ochtend al zwarte schoenen aan het zoeken. Een van de onvoorziene gebeurtenissen welke plaatsvond is het overlijden van de vader van Caro's ex. Of te wel de opa van de kinderen. Voor de begravenis is Caro de zwarte schoenen aan het zoeken, echter dit zonder resultaat. Wel een hoop andere dingen gevonden, zoals onder andere de Camere, Kan jullie dus toch wat foto's laten zien ;-). Tot de volgende mail.
