Friday, November 27, 2009

Recruit a birthday cake and select one.............

Vreemde titel? Waarschijnlijk wel, één van mijn blog kenmerken, je moet de blog lezen zodat je de titel snapt. Wat dit jaar ook abnormaal is dat ik meer dan één blog per week schrijf. Normaal zou ik dit ook niet doen maar het heeft een reden. Ik zit nu ergens in de kelder van mijn college in een computerelab. Het is wel een normale schooldag voor mij maar op het rooster stond dat we eerst een presentatie zouden hebben en daarna een midtermvoor het vak Recruitment & Selection.  Ik al lang blij omdat ik na de presentatie meteen naar huis kan. Ik heb Recruitment & Selection al gedaan. mijn mede studie genoten vonden dit dag programma niet echt fantastisch, eerst studeren voor de midterm, presentatie en dan pas het schrijven van de midterm Dit kan voor sommige erg stressvol zijjn. Mij werd gisteren gevraagd om met de coordinator van het program te overleggen dat ze het programma konden wijzigen. Ik heb verder niets meer vernomen dat dit gelukt zou zijn dus was netjes op tijd in de klas voor de presentation. Wat schertste mijn verbazing dat er op het bord een mededeling stond dat de midterm in een ander lokaal was en om één uur zou starten. Ships,  ik was dus ruim te vroeg en moet mijn tijd volmaken tot drie uur. Daarom zit ik hier een blog te schrijven die weinig tot geen inhoud heeft maar het vult de tijd. Zoals je al kon lezen doe ik op dit moment voor de tweede keer Recruitment & Selection. Deze keer wordt het op een totaal andere manier gegeven als de eerste keer. Een groot verschil is dat ook deze course wordt gegeven in 2 weken terwijl de eerste uit dertien weken bestond. Ook is er een andere instructor. Een Indier, die net zijn instructor opleiding heeft afgerond. Petje af voor hem omdat hij volgens mij aardig voor de leeuwen is gegooid. Ik herken veel van hem in mijn eerste instructie ervaringen. Weinig voorbereidingstijd, niet 100% boven de stof staande, zodat je wat rommelig overkomt als je eenbepaald onderwerp zelf niet onder de knie hebt. Ach, van dit soort ervaringen leer je een hele hoop, geeft aleen een hoop stress voor je als instructeur maar ook voor je leerlingen. Die leerlingen raken soms de richting kwijt of weten compleet niet waar je het over hebt. De midterm zal uitwijzen of ze wat van de afgelopen week hebben opgestoken. Ik hoop van wel anders gaan we een gezellige tweede week in. 


Zo, ik heb 14 minuten van mijn tijd tot drie uur volgeschreven, schiet niet echt op, moet nog zeven kwartieren vol gaan schrijven of mezelf gaan bezig houden. Oh ja, we hebben nog een birthday cake in de titel staan, waar leidt dat toe. Morgen is onze Nicole jarig en gaat de prachtige leeftijd van achtien bereiken. een gevaarlijke leeftijd, veel kids in Nederland denken dan meteen aan het rijbewijs halen. Wij mogen de hemel danken dat Nicole, op dit moment, nog niet teveel aandacht aan dit onderwerp heeft besteed. Ik heb het zweet al in mijn broeknaad staan met de gedachten dat Nicole in een voertuig de omgeving van Kitchener onveilig gaat maken. Zeker als je weet dat het doen van rijlessen hier niet verplicht is. Door deze wat slappe regels kunnen ze wel weel een realitie TV serie maken, namelijk "Canada wordt driver" Hieronder heb ik een voorbeeld :




Je ziet dat er ene hele hoop gekken op de wegen rijden en je moet niet vreemd opkijken als je van alle kanten wordt aangevallen door dit soort rijders. Wel heel komisch en leuk om na te kijken. Je brijpt nu wel dat ik Nicole niet graag achter het stuurwiel ziet zitten. Ze zou een perfecte kandidaat voor dit programma zijn. Haar achtiende verjaardag brengt natuurlijk ook andere interessante zaken met zich mee. Zo heeft ze al een bezoek gebracht aan de huisarts voor dagelijkse pilletjes, je weet wel welke. Aan de eene kant vind ik dat wel goed want ze weet dat ze zelf responsible is. Ook heb ik totaal geen problemen met haar 'nieuwe' vriend. Een leuke kerel, heel netjes, respect voor andere en nog meer. gisteren msn-de hij zelf Caro of hij voor een verjaarsdagkaart moest zorgen. Dit is de eerste keer dat ik zoiets hoor. Wij zijn al lang blij met deze knaap. Hoera heb een half uur volgetypt, nu nog wat redigeren en aanpassen en klaar.

Tuesday, November 24, 2009

Overpijnzingen in de lichte vorm...........


Het loopt alweer tegen het einde van het jaar 2009,  ook al zal je dat wetterweiss niet zeggen. Overdag zijn de temperaturen nog ruim boven nul en er zijn maar enkele dagen geweest dat ik het ijslaagje van mijn ruiten moest krabben. Tot nu toe heb ik welgeteld 4 sneeuwvlokjes voorbij zien komen, die het warme straat oppervlak niet eens hebben berijkt. Voortijdig zijn deze sneeuwmoleculen verdampt en tot water druppels gerediceerd. Nee, echt winterweer heben we hier in het zuid westen van Ontario nog niet gezien. Zelfs sommige van onze bloempjes hebben er de brui nog niet aangegeven en bloeien nog rustig door. Al bij al een zachte herfst met weinig neerslag. Carolien al lang blij, maakte de opmerkingen 'Hoera, de winter is al één maand korter'!

Afgelopen vrijdag heb ik de vierde cursus afgerond van mijn HR program, Health & Safety. Deze course kan je in het nederlands, Arbeidsomstandigheden en veiligheid noemen. Niet al te moeilijk, met een toegevelijke instructeur met de goede adult mentaliteit ' waarom alles uit het hoofd leren, je moet het kunnen opzoeken in de regelgeving', een man naar mijn hart. Eén klein minnetje, voor de final was het wel noodzakelijk om een en ander uit het hoofd te leren en ook teken kunsten waren benodig om deze final tot een goed eindresultaat te brengen. Maar gedaan is gedaan en gisteren met nummer vijf begonnen, Recruitment & Selection. Voor de goede  en trouwe lezers van mijn blog zullen zeggen ' Maar die heb je toch al gedaan'? Yep, helemaal gelijk, als part time student heb ik deze course al met een goed resultaat afgerond. Echter, omdat ik in een speciaal Government programma zit, moet ik de course wel volgen maar kan mijn behaalde mark overhevelen naar dit program. Mazzeltje, twee weken op mijn gat zitten, zonder studeren en mid terms and finals te hoeven schrijven. En om mij nog blijer te maken hebben ze Compensation als laatste van dit semester ingepland. Yep, ook deze al gedaan zodat ik tot het eind van het jaar rustig achter over kan hangen. Zo ben dus nu feitelijk al over de helft! Volgend semester staan er nog vijf op het programma en eind maart is dan alles weer achterde rug. Een fijn gevoel om zo richting kerst te gaan, relaxed, en toch wel hopend dat er wat van dat witte spul voor de kerst mag gaan vallen.

Tuesday, November 10, 2009

From graduations to.........Yuk Yuk

Ja, ik weet het, het is nog te vroeg om te spreken over graduation, De derde van de elf cursussen zit er net op. De accounting cursus liet zien dat het Nederlandse onderwijssysteem in de zeventiger jaren nog zo slecht niet was. Hoofdrekenen was een van de pijlers en moet zeggen dat ik de meeste accounting problems kon oplossen zonder daarvoor een rekenmachine te gebruiken. De rest van de klas had zelfs voor de meest simpele berekeningen een numeriek toetsenbord nodig.  Ja, waar zijn de tijden gebleven dat je je hoofd gebruikt in plaats van dat je de weg zoekt met technische hulpmiddelen, die tijdens een quiz er de brui aangegeven. Goed dat mijn grijze hersencellen het hoofdrekenen ooit hebben geleerd.


Even terug naar de graduation. Het was natuurlijk niet die van mij maar van Nicole. Afgelopen zomer ronde Nicole haar highschool af en ze zijn hier wat langzaam met het beschrijven van een blank diploma template, zodat de graduation pas in november plaats vond. Afgelopen vrijdag was de dag der dagen en Nicole was helemaal opgepoft om dat stukje papier in ontvangst te gaan nemen. Half uurtje en weer thuis, zou je denken, Niet dus, ze maken er hier een hele show van. De graduats werden binnen gehaald met bazuin lawaai of iets wat daar op leek. Het lerarenkorps was gehuld in hun zwarte toga's met kleur ornamenten, hangend om hun schouders en nek. Na het Canadese volkslied en enige toespraken kwamen de diploma ontvangers een voor een naar voren, een speaker vertelde de genodige of ze een "Ontario Student" waren, (gemiddeld 80 en hoger), of ze ook nog wat awards bij elkaarhadden gesprokkeld en wat ze nu deden. Dat nam zo'n anderhalf uur in beslag, je kan je avond ook anders door brengen, maar het is allemaal voor een goed doel, niet waar?. Na uiteindelijk het school lied gezongen te hebben, waarbij er werd voorgezongen door een niet helemaal zuivere, meer schreeuwende piepende niet gesmeerde circelzaag, konden we dan uiteindelijk naar het gezellig samen zijn in de gymzaal, drinkend van een wat blauwerige vloeistof, uit een plastic bekertje. Hier werd dan afscheid genomen van het lerarenkorps en van oud studiegenootjes. Er werden wat fotos gemaakt en we konden de aftocht blazen en naar huis wederkeren, een geslaagde avond vor Nicole!


Zaterdag avond waren we uitgenodigd door vrienden van ons. Zij heeft een eigen zaak en krijgt punten waarmee jan dan weer gratis kan eten en naar theatervoorstellingen kan gaan. Perfect, alleen moet het restaurant dan wel weten, dat zij het onder die bepaalde regeling kan afboeken. Dus als eerste het duurste besteld, todat de menuopschrijfster kwam mededelen dat zie niet aan het plan meededen. Ik ging al snel zoeken naar de goedkoopste sandwich op het menu. Gelukkig, lieten onze vrienden zich niet door een kluit het riet in sturen en na diverse telefoontjes, konden we alsnog die dikke biefstuk naar binnen werken. Na deze enerverende gebeurtenis stond het theather op het programma. Een voorstelling in Yuk Yuk. Yuk Yuk is een stand-up comedian ding en we werden deze avond toegesproken door twee damens. Bij de eerste dame kreeg ik soms rode konen, moet zeggen dat de Nederlandse stand-up comedians vaak heel ver gaan met hun woordelijk uitspattingen, maar deze dame kon er ook wat van. De stukke vlees vlogen door he zaal heen. Maar al bij al een zeer geslaagde avond. De volgende voorstelling en avond uit wordt een soort van musical, Robin Hood.