Poppy and Remembrance

Vandaag lag er een envelopje in de bus met daarin twee poppies. Of te wel een klaproos. De Poppy is voor de Canadezen en inwoners van de andere Commenwealth landen een symbool van herdenking. Op 11 november, Remembrance day, worden in de Commenwealth alle gevallen herdacht van alle oorlogen. De poppy wordt dan fier gedragen op je jas. De oorsprong van de poppy is te vinden in de Eerste Wereldoorlog. Het enige wat nog groeide op de slagvelden in Belgie en Frankrijk was de klaproos. De enige bloem de vele graven sierde in die tijd. Lieutenant-Colonel John McCrae , geboren in Guelph, hier niet ver vandaan, maakt de poppie beroemd met zijn:


IN FLANDERS FIELDS

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard the guns below

We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe: To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.

If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.

John McCrae


Het hele verhaal kan je lezen op de navolgende site (in het Engels) http://www.legion.ca/asp/docs/rempoppy/allabout_e.asp#lapel

Als je in de buurt van Ieper, Belgie woon is het aan te raden om in deze tijd van het jaar een bezoek te brengen aan die stad in Belgie. Hier vonden de gruwelijkste gevechten plaats in de Eerste Wereldoorlog. De streek waar McCrae zijn gedicht schreef. Als je daar door de omgeving, begraafplaatsen en loopgraven loopt, krijg je een beetje het gevoel wat de soldaten, aan beide kanten, daar doormaakte. Ik heb een van de poppies uit het envelopje genomen en op mijn uniformjas gestoken. Ook als is het allemaal zo lang geleden onstaan, maar jammer genoeg zijn we nog steeds in oorlog met iedereen en nog wat zodat we moeten blijven herinneren aan war er gebeurt en nog steeds plaatsvindt. Zeker als Nederlander is het een goed iets om op 11 november even stil te staan en te denken aan die Canadezen die ons land toen voor het grootste deel hebben bevrijd. Mocht je waardan ook, in deze maanden, iemand met een poppie op zijn jas zien rond lopen, sta dan even stil en herdenk de gevallenen.

Rainy day in Georgia...... uh Kitchener

Het is echt herfst, de bladeren worden door de wind door de lucht geblazen om uiteindelijk te landen in een grote stapel van bondgekleurde bladeren. De geur die er uit komt doet me altijd denken aan de bossen rond de Loons en Drunense duinen, een rottende geur met dat toch echte lekkere herfst aroma. De regen komt met bakken uit de lucht, putten verstoppende zodat er hier en daar een nieuw beekje ontstaat. Dat beekje zorgt er dan weer voor de alle bladerhopen worden ontrafelt door het stromende water. Grote Meaple Leaves zachtjes dobberend door het stille landschap vroeg in de morgen. moet namelijk gaan werken en heb de hond net door de drizzle uitgelaten. En ja zondag is in deze stille, regenachtige, bondgekleurde morgen gewoon een werkdag. Herfst.... mijn mooiste jaargetijde, het zal niet zolang meer duren of vadertje winter zal zijn lange neus laten zien en zorgen van koude nachten, waar je een extra deken nodig hebt. Een dik sneeuywtapijt, waar de hond zo lekker door heen woelt. Maar, eerst nog even genieten van die heerlijke herfst......

The new HARDWARE

Zoals jullie in de vorige blog hebben kunnen lezen en zien ben ik eindelijk overgegaan van een alpine board naar een allroundboard met soft boots en bindings. Een hele stap lol. Maar ja je mot wel als Burton geen Alpine boards meer maakt. Wat is het uiteindelijk geworden: Als eerste het Board. Een Burton KING (167) Waarom deze? Het had iets Nederlands. Als je snel kijkt denk je dat het een board met "Heiniken" logo is :-D en het is de enige die voldoet aan het allrounde en gewicht welke het moet dragen, ben namelijk geen smal menneke meer ;-)

Daar moeste natuurlijk ook Bindingen bij. Het is geen Burton geworden maar wel een paar vette! Het is de FLOW flight 4!. De zwarte met rode en grijze accenten. Past bij de kleuren van het board, het oog wil namelijk ook wat LOL.

En dan de schoenen nog, nog niet thuis maar al wel diegene uitgezocht die het moeten worden wel weer de Burton's. Het is de Burton Ruler

Volgens mij wel een lekkere schoen met voldoende steun om carvend de bocht rond te gaan :-D. We zullen het wel zien als ik deze zomer water regelmatig op Chicopee te vinden zal zijn. De plaatselijk skibult van Kitchener. http://www.skichicopee.com/

<>

Ontario Yours To Discover

Ontario Yours To Discover (license plate) is een zeer slimme zet en goede naam voor Ontario. Ontario kent vele gezichten. Zijn het meren, heuvels, landerijen, bossen, we hebben ze allemaal. Soms zie je die combinatie ook!!. Afgelopen weekend was zo'n gebeurtenis. Carolien en ik waren samen een weekendje weg, richting Collingwood. Om precies te zijn naar de "Rockies" van Ontario super mooi "wintersportgebied" zo'n 150 kilometer Noord-Oost van Kitchener. En mijn laatste blog kon je al lezen dat het nogal winters was en onderweg waren de sneeuw en hagelbuien al om aanwezig. Maar de natuur en het natuurgeweld waren fantastisch om te zien en te voelen.


Hiernaast een van die wondermooie foto's, dank je wel schat!, van de route richting collingwood. De mooie wolkenlucht, herfstkleuren en boerderijen met de vaak de in het oogspringende kleuren van de daken. Je ziet aan de bomen in de voorgrond dat er een aardig windje stond. De hele route er naar toe werd afgewisseld met sneeuw, hagel, regen, wind, fantiastisch mooie vergezichten, alle herfstkleuren in een tel, echt als je van natuur houdt en toch een keer in de herfst in Ontario bent is het zeker de moeite waard om door het central gedeelte van Ontario rond te toeren. De veelheid van natuurschoon kan je voelen en ruiken. Een aanrader!
Caro en ik hadden een kamer geboekt in een hotel in Blue Mountain, een ech ski dorp. Moet zeggen zag er zeer gelikt uit en het was er super gezellig. Als je er eens ben is de Ierse pub een aanrader, ze hebben lekker rood bier, waar we na 2 van die bullen al aardig vrolijk van waren geworden. :-D Als je in de luxe Franse, Zwiterse, Amerikaanse of Canadese ski-gebieden bent geweest kan je wel een voorsteling maken hoe Blue Mountain er uit ziet. Jet heeft een gezellige binnenplaats en met cafe'tjes, restaurants en winkeltjes, het is er goed toeven.
En natuurliijk voor de sportievelingen onder ons het is er waarschijnlijk fantastisch skien en snowboarden, er zijn een tig tal pistes die er uitdagend bij liggen. Ze zullen me zeker een keer terug vinden op deze berg. Zeker alleen al om mijn nieuwe snowboard uit te proberen wat ik kocht omdat Caro me overhaalde om dit te doen lol;-) hier een foto van de trotse bezitter van een nieuw board een "Burton" natuurlijk. Na de aankoop moest er natuurlijk ff worden uitgerust, of kwam het door het bier... kweet ut nie, maar het zat wel lekker in dat stoeltje.!













De volgende dag, mooi weer, zon en soms wat hagel, zijn we in de omgeving gaan rond touren en kwamen we fantastische mooie vergezichten tegen. Op deze foto zie je de mooie gekleurde heuvels en Lake Huron of hoe het ook hete mag op de achtergrond. Hier stonden we zowat op het hoogste punt van de omgeving. op een grote rots waar ooit indianen hun woongebied hadden. De beelden spreken voor zich je zou bijna zelf een indiaan willen zijn en rondstruinen in de omgeving. Alleen kan behoorlijk koud zijn daar ze hadden zelf een eigen vrieskist! Maar wel een zeer leuk gebied om eens te bezoeken. je kunt meer over de indianen, caves vinden op de volgende site www.sceniccaves.com .




We hebben een prima weekend saampjes gehad lekker als je the kids eens thuis kan laten ;-) een hint voor andere lol.

Caro is altijd zo in de weer met het maken van de foto's dat ze er zelf bijna nooit op staat. Dus ff de camera gepakt en haar op de gevoelige plaat gezet. Leuke combinatie dat rose met de hersftkleuren ;-)

White out, Krabben en Kouwe klauwe!! 12 oktober 2006

Wat was er ook al weer met Canada, lag dat land niet ergens aan de poolcircle. Land van meren, bossen, moose en .....dat witte spul....sneeuw!!! Yep, sneeuw, grote vlokken dwarrelend in de lucht. Je kent het wel de neerslag voor het winterseizoen. Gelukkig is het nu nog herfst hier..... Niet dus, gisteren 12 oktober, was het al raak. rond een uur of vier in de middag werden we overvallen door een super grote grijze wolk die dacht laat ik in de Region of Waterloo de eerste sneeuw van dit jaar dumpen. En ja, genieten was het zeker. De sneeuwval was op een bepaald moment zo hevig dat je geen hand voor ogen meer kon zien. Bijgaand een foto van gisteren tijdens de sneeuwstorm in Kitchener. De winter is wat te vroeg voor de meeste hier, het chagerijnengezicht voor de wintermaanden is al vroeg uit de kast gehaald. En dat niet alleen, gisteren toen ik om 10 uur 's avond klaar was met men werk en naar de Van liep kon ik meteen aan het werk, de sneeuw was veranderd in ijs en kon beginnen met de eerste krabbeurt, alleen ik had geen krabber, een folder deed het goede werk voor mij. En koud was het deze ochtend nog steeds, de hond uit laten zonder handschoenen is geen pretje. Het vroor nog steeds en het fijne kouwe klauwe!!. Kijk niet achter me en zie dat de zon weer is gaan schijnen, met een mooi licht en kleurenspel door de verkleurde boombladeren met hier en daar nog een witte herinnering aan de wervelende sneeuwstorm van gisteren. Toch wel mooi, die natuur.......

24 uurs Economie....

Kan me herinneren de koopzondagen, wow dat was me wat, winkelen op zondag, voor de consument iets fantastisch maar voor het verkooppersoneel een ramp. Nog steeds daar in het Nederlandse... werken op zondag? alleen als het niet anders kan. Geen 24 uurs economie in Nederland!! Ik ben al een hele tijd anders gewend. Toen ik nog in de States woonde en dacht ships wat vergeten te kopen, ff op zondag naar de winkel. Of 's-nachts om drie uur wakker worden en .. oh ja de melk vergeten, ff naar de supermarkt om de hoek. Wel lekker makkelijk he. Maar het heeft natuurlijk ook zijn keerzijde. Caro en ik proberen onze diensten zo veel mogelijk op elkaar aan te sluiten, dat we elkaar nog eens zien;-) Caro is meestal op zondag vrij, ik dus nooit LOL. Ik werk namelijk ook op zaterdag en zondag van 14.00 tot 23.30. En doordeweeks kan ik kiezen op welke dagen en meestal wel van hoelaat tot hoelaat, maar je kan er op rekenen dat er altijd wel een shift tot 22.00 uur tussen zit. Caro is normaliter rond 18.00 thuis, behalve op donderdag en vrijdag dan is het 20.00. Op een of andere manier passen we alles hier wel in elkaar. En we zijn de feetsdagen samen wel vrij en die vallen altijd op een maandag. Vakantiedagen? Whahahah volgens mij hebben Caro en ik er allebij GEEN!. Pas naar 12 maanden werken krijg je de eerste 5 en als je langer weg wilt moet je die dagen maar nemen maar krijg je niet betaald. Zo zie je dat een 24 uur economie zijn goede en kwade kanten heeft. Maar het went wel en kan er daarom 's- morgens een stukje over in mijn blog schrijven. Begin vandaag om 14.00 en ben om 22.00 thuis. :-D Houdoe!