30 April, Koninginnendag..................

Woensdag 30 april 2008, een woensdag net als anders. Nicole en Ashley, normaal vroeg uit te veren om naar school te gaan, Yep Ashley is weer naar school. Ze is bezig om haar mathematics op te halen. In september start ze met college, iets met IT, weet niet precies wat, maar wel grappig dat Ash en ik op hetzelfde college zitten. Nicole is nog steeds een blij kind dat getrouwd blijkt te zijn met te telefoon. Caro is gestart met een nieuwe baan, sales person bij Home Furniture, een tak van de zo bekende Canadese Home Hardware. Caro brengt Ashley elke morgen naar school, downtown Kitchener, omdat we nog steeds geen buslijn hebben. Als alles goed is komt die bus lijn er in september en dan kunnen Ash en Nicole beiden de bus pakken.

Voor mij een normale vrije woensdag. Heb de hele dag naar tv-programma's gekeken, eigenlijk maar één programma, maar zowat alle afleveringen van 71 graden N. Rond half twaalf heb ik Ash van school opgehaald en ik moet eigenlijk nog wat studeren voor College vanavond, maar heb er niet veel zin in. Voel me wat verkouden/grieperig. We zijn wel wat de wekelijks quiz gaat brengen. Oh ja, 30 april wat was daar ook weer mee. Uit het oog uit het hard? Denk het wel, normaal zou deze dag als Koninginneddag bestempeld worden, alleen niet hier. Geen spelletjes, geen vlaggetjes, geen oranje, geen oranje bitter, geen op Hare Majesteit de Koningin, Hoeraa, Hoeraa, Hoeraa, geen....

De Lente, 'leven'....................

Lente, de tijd dat alles om je heen verandert, het weer, de natuur de mensen, het 'leven' zelf. Lopend door onze straat zie je veel 'nieuwe moeders' met hun kroost, wandelend, genietend met hun nieuwe geluk. Negen maanden wachten, tijdens de koude lange besneeuwde winter. eindelijk is het dan zover, nieuw 'leven' wordt geboren, gelijk met het nieuwe leven wat de natuur aan ons tentoon spreid. Het leven is goed........ Terwijl je al dit nieuwe 'leven' ziet, zie je wat het 'leven' ook kan doen. Het 'leven' kan ook plotseling tot een halt komen. Gelijktijdig met het nieuwe 'leven' verloren we ook plotsklaps een hartsvriendin van Caro, een moeder, een zus, een dochter, een collega, een vriendin. Joanne, een mens vol 'leven', een zing en dans, sping in het veld, mens. Die graag mensen om zich heen had. Joanne, zal zeker gemist worden, een leegte op Boxing en Newyears day. Zittend op een houte bank, in de kerk, kijkend door een groot raam, de knoppen van een boom, ontspruitend nieuw 'leven'.........................

Uit de oude doos.............

Het internet bied een groot aantal mogelijkheden om je eigen verleden terug te vinden. Een tal van sites waar je je familienaam invult en een tig duizend voorouders komen te voorschijn. Als ik alleen al mijn naam in een search enginge invoer, komen er 4 pagina's vol met wetenswaardigheden en foto's van mij te voorschijn. Niks is meer beschermd lol. Ik moet er wel bij zeggen dat het meeste door mij zelf op het internet is gezet. Bij het surfen kwam ik ook op de site van de gemeente Waalwijk. Toen ik door de site aan het bladerem was kwam ik toch op een paar leuke foto's die direct met mijn verleden te maken hadden. Zo kwamen er een paar foto;s uit de oude doos te voorschijn, zoals deze. Dit is een foto van de Pogieterstraat in Waalwijk. Het middelste huis in nummer 12, het huis waar ik ben geboren en geleefd heb tot mijn 8ste, denk ik. De volgende is een foto van de Michael Mavo, waar ik vier fijne jaren heb gehad en nogsteeds 'internet' kontakt heb met wat medescholieren van die tijd (1977-1981). Verder heb ik nog wat leuke ansicht kaarten gevonden met wat afbeelden van de wijk het Heike waar ik woonde, zoals de 'winkelgalerij. de kerk, mijn lagere school de Pastoor Kuijpersschool (1971-1977). Moet zeggen toch wel leuk om die foto's uit de oude doos weer te zien.

City life................

Als je aan city life denkt, zie je huizen, kantoorgeouwen, bedrijven, auto's, fietsen, trams, moeders met kinderwagens, straten, noem maar op een wirwar van beweging en land wat door de mens is veranderd in een community of leefgemeenschap. Toen ik nog in Nederland woonde had ik al het vermoede dat zelfs de simpele huismus aan het verdwijnen was, waar is de natuur gebleven, met al de dieren en planten. Zijn deze alleen nog maar te vinden in de door de regering vastgestelde groenzones met een ecologiscg verantwoorde habitat, en natuurlijk met een groot hek er omheen en voor de hoevige een mooi bruggetje beplant met exotische planten en grassen.

Hoe zit dat hier in Canada? Heeft de mens ook al het ongetemde wild verdreven naar de noodelijke provincies? Of zijn we hier met meer dieren bezaaid in de drukke steden? Ik denk van wel..... Nog niet zo lang gelden reden Caro, Ashley en ik met de auto door een druk industrie terrein in Kitchener. In een flits zag ik een zestal oranje lampjes bij een gebouw. Ik zei tegen Caro ' ik denk dat ik wat herten zag staan' Snel terug gereden en ja hoor daar stonden drie volwassen ree-en lekker te eten van de groenvoorziening voor een kantoor gebouw. Zelfs met al het drukke verkeer om hen heen bleven ze gezellig door eten. een wow-ervaring.

Op mijn werk doe ik regelmatig een ronde om de gebouwen heen. De locatie van het bedrijf in gelegen in een industrie terrein. Regelmatige bezoekers van het grasveldje voor het hoofdgebouw zijn 'skunks', stinkdieren. Gelukkig zijn deze gewend aan mensen, dus niet echt een gevaar voor ons om volgespoten teworden met een heerlijke 'musk' geur. Trouwens je vind deze skunks overal, je hoeft je raam van je auto maar open te doen en de geur komt je tegenmoet.

Ook trouwe bezoekers van het gras is een paartje groundhogs, ja die beesten die aangeven of de winter nog wat langer gaat duren of dat we de lente mogen verwelkomen. Ook deze zijn gewend aan menselijke aanwezigheid en laten zich niet storen aan auto's en voorbij wandelende mensen.

Gisteren werd ik verrast met een wel heel apart dier. Ik was op weg om een 'deur' te controleren, toen ik opeens een hond een hoek omzag komen lopen. Wat is het wel een hond? Nee, niet echt het leek meer op een wolf... Ik bleef meteen stilstaan je weet nooit met deze vleeseters. Na wat seconden dacht ik dat het geen wolf kon zijn en toen kwam het in mij op dat dit een 'Coyote' moest zijn. Ik heb deze al regelmatig mogen beluisteren bij ons in de buurt. Rond middernacht hoor ze je huilen in de velden. Moet zeggen dat dit een bijzondere gebeurtenis voor me was, we keken elkaar zo'n 15 seconden recht in de ogen, waarna deze coyote zijn weg vervolgde op zoek naar een konijn.

Het wild komt je hier tegen op de vreemdste plaatsen en tijden, voor een stadse nederlanders is het zeker iets aparts. Hier nog geen bruggen, speciaal aangelegd voor viervoetige en groene lawaai kikkers of hoe ze ook noemen. Canada een land van dier en mens. samen leven in de stad.

Zonnen en schoon uitzicht................

Het ongelovelijke is dan toch gebeurt, ik heb een uur in de zon gezeten met een boek, gek he. Het is 21 graden buiten en het is heerlijk, zou het goeie weer er dan uiteindelijk zijn?, het lijkt er wel op. Het enige nadeel is dat ik dadelijk moet gaan werken en verplicht elk uur een rondje moet gaan lopen in dat heerlijke weer, en op sommige plaatsen op mijn route staat een bankje, wat uitnodigd om er te gaan zitten. Wat kan het leven toch slecht zijn.

Gisteren mijn eerste les Compesation gehad. De opzet is heel anders als de andere twee vakken. Ik moet daadwerkelijk hoofdstukken uit het boek gaan lezen en we worden elke week getrakteerd op een quiz. Ook groepswerk komt om de hoek kijken. 30 % van het eindcijfer zal bestaan uit wat we met de groep gedaan hebben, hopelijk zal de groepssamenstelling zo zijn dat er een goed resultaat uitkomt. Het eindexamen is wat vreemd, namelijk een zogenaamd open book examen. Je krijgt het examen mee naar huis en thuis kan je het dan gaan maken met het boek naast je, een nieuwe ervaring voor mij.

Zoals ik in de laatste blogs schreef is het een puinzooi in de straat, echter ook daar is verandering in gekomen. De afgelopen dagen zijn ze flink bezig geweest om al het zwerfvuil op te ruimen, het ziet er nu al een stuk beter uit. Volgens een van de opruimers zullen er in mei de nodige groenvoorzieningen worden aangebracht, afwachten maar. Nu is het tijd om te gaan douchen en scheren en me voor te bereiden op een 'zware' werkdag.

Hoeraa, een A.........!

Hoera, mijn cijfer is binnen. Caro zei net dat als je 20 keer per dag naar de site gaat komt dat cijfer vanzelf wel een keer boven drijven. Volgens mij ben ik gewoon wat ongeduldig....zou kunnen. Maar ik heb een A (83). Dat zit er op en het cijfer is zelfs hoger als verwacht. Kan morgen met een gerust hart aan de volgende course gaan beginnen. En mocht het boring zijn dan kan ik altijd ff de deur uitlopen, rechtsaf de gang en en wie hebben we daar? Yep Tim Hortons. Een XL DD zal zeker helpen om me bij de les te houden.

Oh en weet je wat, ze zijn buiten de rotzooi aan het opruimen!! Al het vuil van afgelopen jaar, bouwmateriaal, plastic, dooie beesten, vuilniszakken, alles wort opgeruimd, Joepie! Dat houdt in dat ze snel het gras gaan leggen en hopelijk ook het parkje gaan aanleggen, toch zo gezellig, niet dan?

Wachten op je cijfer......

Heb je dat nu ook, dat je ergens op moet wachten en het duurt en het duurt maar, ...ik wel. Het is nu al weer zo'n twee weken terug dat ik mijn 'final' gedaan heb voor het vak 'Recruitment and Selection'. Normaal heb je het cijfer al een week naar het examen. Maar om één of andere reden duurt het nu allemaal wat langer. Misschien komt het wel door dat ik die zogenaamde leraar niet helemaal mag. Ik ergerde me nogal aan die man, die op een onproffessionele wijze ons probeerde te 'teachen' wat recruitment and selection was.

Zoals sommige wel weten heb ik 2 jaar fulltime lesgegeven in HR, zo'n 10 jaar als gastdocent HR opgetreden en 3 jaar als instructeur Leiderschapsvorming en training. Het kan zijn dat ik naar die goeie man kijk als de wijze waarop ik les gaf en waarschijnlijk komt dit niet helemaal met elkaar overéén. Zal dan wel aan mij liggen.

Elke dag log ik nu in op mijn student site om te zien welke 'grade' ik gehaald heb, maar het blijft elke dag kijken naar wat legen 'velden'. Woensdag begin ik weer met de volgende module 'Compensation', hopelijk een leraar die het wat op een vriendelijke maar leerzame manier gaat brengen, indien niet, dan worden het weer boring weken.....

Oh en de lente is hier begonnen, volgeltjes fluiten, skunks bevolken en bestinken de omgeving weer, tulpjes komen op en het wordt deze week 19 graden, wat wil je nog meer...... MIJN CIJFER PLEASE!!!

Ik in de rechtbank...................

Ergens eind januari van dit jaar stond er een politie cruiser voor mijn deur. Een gewapende Constable stond voor de deur met een stukkie papier. Of ik even wilde tekenen voor ontvangst. Nadat de Constable was vertrokken was het tijd om eens te gaan lezen waarom hij voor de deur stond. 'Subpoena to witnes' . Oftewel ik moet komen opdraven als getuigen in een zaak aangaande een diefstal, begaan in juli 2007. Uhhh. 2007...

Zal dit even nader toelichten. Zoals de meeste lezers wel weten was ik in die tijd een Security Officer in Cambridge Centre Mall. Op die bewuste dag in juli was ik 'acting' als 'arresting officer' bij een diefstal in één van de winkels in de mall. Vandaag kwam dan de zaak uiteindelijk voor en 2 oud-collega's en mijn persoontje dienden aanwezig te zijn om eventueel als getuigen op te treden. Vandaag dus al vroeg uit te veren om optijd aanwezig te zijn bij de rechtbank. Je moet weten dat bijna elke beetje grotere stad in Canada een rechtbank heeft. Ik mij netjes gemeld en ik werd doorgestuurd naar één van de wachtruimtes, de 'Crown Attorney' in het Nederlands de Officier van Justitie, wilde eerst even met mijn babbelen over de zaak. We liepen alle feiten nogeens door en toen maar afwachten to dat de rechtszaal openging.

Klokslag tien uur werden we, alle gedaagden, lawyers, getuigen, familieleden en wie al niet meer binnen gelaten. De zittingen zijn openbaar zo iedereen die wil kan meegenieten. Na een mededeling van de griffier, dat de rechter eraan kwam, stonden we allemaal netjes op en kon de zitting van start. Als eerste waren er twee zaken die uitgesteld werden, daarna een zaak die netjes in 45 minuten werd afgedaan en toen wij. Met spanning zaten we al te wachten om te getuigen.......................Jammer dan, wat bleek de Crown en de lawyer van de gedaagde hadden het al op een akkoordje gegooid en de hele zaak werd er in 10 minuten door heen gejaagd. Maar we hadden ons werk wel goeg gedaan want de gedaagde werd veroordeeld! Zo weer een ervaring rijker en gelukkig aan de goeie kant van het hekje.

Wow het is lente.........................

Hoera, het is dan uiteindelijk zover, de lente heeft zijn intrede gedaan. Sinds gisteren hebben we (even) geen nachtvorst meer en de temperaturen zijn zelfs boven de 10 graden celcius, ja je leest het goed 10 graden celcius. Iedereen ziet er blij uit en is buiten te vinden. De eerste korte broeken en t-shirts zag ik weer voorbij komen. Dit terwijl ik nog met een winterjas buiten liep..... raar volkje die Canadezen.

Caro, die al een hele tijd langer in Canada vertoerft liep ook al zonder jas buiten en haar dakraam in de auto wagenwijd open. Misschien ben ik over een jaar of 20-tig ook wel zo, maar nu nog niet. Jullie weten dat ik van die hoge bergen sneeuw in de voortuin had staan, door de zon zijn die nu geslonken dat heuveltjes van minders als een meter en zien er niet erg mooi meer uit.

Het nadeel van het mooiere weer en hoge temperaturen is dat de sneeuw en ijshopen razendsnel smelten. Het wat mindere leuke hiervan is dat de rotzooi die er zo moooi onder begraven was weer te voorschijnt komt. Ja, we wonen nog steeds in een nieuwbouw wijk die nog niet klaar is en vorig jaar in november werd overvallen door te vroege strenge winter met veel sneeuwval.

Naast ons huis is het me een zooi..... hout, stukken steen, isolatiemateriaal, betonblokken en cigaretten peuken sieren de zijkant van ons huis. Zei net nog tegen Caro dat de meeste cigarettenpeuken van de nieuwe buurvrouw zijn, want Caro is al 5 maanden gestopt met roken. De achtertuin is ook al een en al droevenis, de modder komt weer te voorschijn en is nu één natte plas. Zelfs Pepper wilt er niet meer in rondlopen. De voorkant is niet zoveel beter, de vuilniszakken van een halfjaar geleden komen weer boven. Door al die sneeuwval was de vuilnis onder 2 meter sneeuw terecht gekomen.

Ook de brandweer zal blij zijn met deze mooi lente dagen.

De firehydrant is ook weer zichtbaar. Zo ook, aan de overkant van de weg de bergen zand en bouwafval. Jémenéé, ik blijf een echte Nederlander he, zeuren dat het mooi weer is geworden.... Maar daar komt de komende maand zeker verandering in. De rotzooi zal worden opgeruimd en het gras worden gelegd, zodat de straat een meer natuurlijke en levendigere uitstraling krijgt, ik kijk er halsrijkend naar uit. ....Alleen de schreeuwende kids hier in de straat...... kunnen die niet binnen blijven?