Tuesday, April 13, 2010

Het leven van een emigrant gaat niet over.....

 Het leven van een emigrant gaat niet over....., rozen, een dag ijs, een lage horde, het aanwaaien van allerlij leuke job mogelijkheden. En zo kan ik er nog wel wat verzinnen. Na bijna vier jaar vallen en opstaan, blijven we maar vallen. Om een of andere reden wordt ons niet echt veel rust gegund. De hoogte punten van de laatste vier jaar zijn op een hand te tellen en de diepte punten op beide handen en voeten. Ja, ik weet wel dat de eerste jaren 'tropen'-jaren zijn, maar wat meer positievere dingen zouden voor ons zeer welkom zijn. Het enige positieve wat we kunnen vinden, op het samen leven dan, was het huis kopen. Echter door al het banen verlies tussen Caro en mij, hebben we besloten het huis te gaan verkopen. We zijn langzaam, of we zijn het al, huis arm aan het worden, Een veelste groot deel, van onze inkomsten, part-time banen en WW, gaat naar het huis en gelinkte kosten. De maandelijkse vaste lasten groeien de pan uit. Op dit moment kunnen we het huis met een goede winst verkopen. Daar door kunnen we goedkoper"huren' en houden zelfs geld over om een keer bij de "Mcdonalds' te kunnen eten of een pintje te pakken in een cafe. 

Alhoewel ik nu geslaagd ben voor mijn Human Recources Program (GPA 3.84 van de 4/89.4 gemiddeld)) komen de banen niet aanwaaien.De vacatures, zijn in mijn functiegebied, zelfs minder geworden. Ik ben zelfs aan het solliciteren naar banen in Nederland, ja je leest het goed, Nederland. Mocht ik ergens een baan daar vinden, dan zullen we verhuizen naar moeders vaderland, klinkt vreemd...Dus als iemand in NL een leuke baan voor mij en ook voorCaro vindt, laat het even weten. en als je ook nog wat voor een Engelstalige kleuterjuffrouw hebt, ook dan. Nicole wilt namelijk mee. Ash wilt hier blijven.

Al bij al, vier jaar Canada, heeft me aardig gefrusteerd gemaakt, ook grijzer en wat extra kilo's. Het walhallah is het hier zeker niet. Ik zei eens tegen Caro dat je hier als emigrant het alleen kan overleven als je een eigen bedrijf begint.

Morgen komen de Properties Guys langs om ons het zelf-verkopen-van-je-huis-pakket te overhandigen en foto's en een video te schieten.  Caro gaat, als ex salesmanager zelf de verkoop doen. Trouwens nog chappeau voor Caro, ze heeft in de afgelopen drie weken het hele huis van binnen van een nieuwe laag verf voorzien en grote schoonmaak gehouden. We hopen op een snelle verkoop en het plan is om rond 1 augustus te verhuizen. Voor diegene die denken, daar gaat een vakantie stek, dan kan ik zeggen dat we een huis met een finished basement zoeken.

Ik hoop na augustus wat meer positievere blogs te kunnen schrijven. Je zult het zien of niet zien.

2 comments:

duijsensfamily said...

Wat een open en eerlijk verhaal, die lees je maar zelden.
Zonde dat het zo gelopen is (ik heb nog niet alles gelezen, plof er zomaar even in), maar ik vind het indrukwekkend.
WEns jullie veel sterkte en wijsheid!
Gr Claudia

Mario Pelders said...

Thanks,

we zullen wel zien hoe het allemaal gaat, de prio is huisverkopen en werk in NL vinden.

Succes met de paarden