Caro en ik dachten het is tijd om eens op vakantie te gaan. en waar? Zwitserland heeft ons altijd wel supermooi geleken, ook in de winter. Wat je dan ook ziet zijn die fantastische besneeuwde bergen, ze zijn kompleet ingeschneeuwd, je ziet geen stukje rots meer. Een adembenemend gezicht. Vooral met die strak blauwe lucht boven de sneeuwtoppen. Ik zie me morgen al, snowboardend, de berg afgaan,
terwijl Caro op het terras van het bergrestaurant een gluehweintje drinkt. Wat kan het leven toch mooi zijn he. Tot dat je langzaam wakker wordt uit deze fantasie droom en bemerkt dat die fantastische besneeuwde bergtoppen niks meer zijn dan de bergen sneeuw langs de driveway. Verzameld door het shuffelen van sneeuw. Ze zijn nu tussen de 1 en 2 meter hoog en zullen niet meer verdwijnen todat de lente zijn warme zonnenstralen laat voelen, (april). Over die warme zonnenstralen gsproken, ze zijn al warm, achter glas dan. Het is vandaag een fantastische mooie dag, de zon zijn schijnt volop en je hebt een zonnenbril nodig als je naar buiten gaat. Het is een lekkere -14 graden en je
kan makkelijk zonder jas naar buiten toe. Hier in huis kan zelfs de verwarming een paar graden lager. Doordat de zonnenstralen rechtstreeks in de familyroom schijnen is het heerlijk hier boven, dat vinden ook Pepper en Kitty. Ze liggen samen, jawel samen op die spots waar de zonnestralen op de vloerbedekking schijnen. Samen liggen ze daar zonder elkaar in de nek te vliegen, droemend aan de komende lente en zomer als ze eindelijk achter in de tuin op het gras kunnen zonnen en luieren. Zie de wereld en het leven is nog niet zo gek, ook al heb je soms rugpijn van het vele shuffelen.
Caro en ik dachten het is tijd om eens op vakantie te gaan. en waar? Zwitserland heeft ons altijd wel supermooi geleken, ook in de winter. Wat je dan ook ziet zijn die fantastische besneeuwde bergen, ze zijn kompleet ingeschneeuwd, je ziet geen stukje rots meer. Een adembenemend gezicht. Vooral met die strak blauwe lucht boven de sneeuwtoppen. Ik zie me morgen al, snowboardend, de berg afgaan, 
terwijl Caro op het terras van het bergrestaurant een gluehweintje drinkt. Wat kan het leven toch mooi zijn he. Tot dat je langzaam wakker wordt uit deze fantasie droom en bemerkt dat die fantastische besneeuwde bergtoppen niks meer zijn dan de bergen sneeuw langs de driveway. Verzameld door het shuffelen van sneeuw. Ze zijn nu tussen de 1 en 2 meter hoog en zullen niet meer verdwijnen todat de lente zijn warme zonnenstralen laat voelen, (april). Over die warme zonnenstralen gsproken, ze zijn al warm, achter glas dan. Het is vandaag een fantastische mooie dag, de zon zijn schijnt volop en je hebt een zonnenbril nodig als je naar buiten gaat. Het is een lekkere -14 graden en je 
kan makkelijk zonder jas naar buiten toe. Hier in huis kan zelfs de verwarming een paar graden lager. Doordat de zonnenstralen rechtstreeks in de familyroom schijnen is het heerlijk hier boven, dat vinden ook Pepper en Kitty. Ze liggen samen, jawel samen op die spots waar de zonnestralen op de vloerbedekking schijnen. Samen liggen ze daar zonder elkaar in de nek te vliegen, droemend aan de komende lente en zomer als ze eindelijk achter in de tuin op het gras kunnen zonnen en luieren. Zie de wereld en het leven is nog niet zo gek, ook al heb je soms rugpijn van het vele shuffelen.
No comments:
Post a Comment