Spierpijn en ontzettende dorst...........dorst

Hoera, het is maart. Toen ik nog in Vienna, VA woonde, was maart echt het begin van de lente, de temperaturen waren al heel behaaglijk, met uitschieters boven de 20 graden. De toppen in de bomen stonden op springen om de mooie witte bloesem tegen de stralende blauwe lucht te laten zien.

Canada heeft nu ook een super blauwe licht, ik heb lekker in een stoel buiten gezeten, zonnen! Alleen het is geen 20 graden en de bomen hebben geen bloesen. Ik zat daar bij te komen van 2 uur sneeuw schuffelen, ja twee uur. Het is 5 maart en vadertje winter vond het nodig om nog eens 30 centimeter sneeuw te laten vallen. Caro en ik hadden weer de mooie taak om de drive way schoon te krijgen. Daardoor ook die spierpijn, ik voel het in mijn armen en schouders. Was ook compleet uitgedroogd en slokte andere halve liter vocht in één keer achterover. Op de foto zie je dat één van de heuvels de twee meter aan het halen is. Caro's auto was ook niet meer zichtbaar, voorzichtig heb ik met de shuffle het dak terug gevonden.

Winter in Canada, als je deze kan opkomt om dat je denkt dat mooie ruige Canada, hou dan in je achter hoofd dat het hier wat meer wintert dan in het regenachtige winderige landje aan de Noordzee. Ik zag net nog op The Weahter Network dat het nog niet gedaan is met deze winter. De komende 2 weken voorspellen ze nog steeds sneeuw en temperaturen beneden het gemiddelde. Als we een beetje mazzel hebben kunnen we, na deze winter, genieten van 5 dagen lente, meer zal het niet worden. Net genoeg tijd om de vogels hun eieren te laten dopeneren in de daarvoor bestemde netsjes, voorjaarsbloemen op te laten komen en een weer later weer te verdwijnen, om daarna de zomer met een hitte klap te mogen ontvangen. Lange avonden met de BBQ, gezelligheid in de tuinen en lachen om de meters sneeuw die we hebben overwonnen, ships ik heb weer dorst.